Prevalentie en risicoprofiel posttraumatische stress

Mentale gezondheid

Met een achtergrond in de orthopedagogiek, doet Edine van Munster vanuit de Robert Coppes Stichting en in samenwerking met Koninklijke Visio en Bartiméus promotie onderzoek naar het herkennen en erkennen van depressie en angst.

Onderzoeker

Edine van Munster

Positie

PhD candidate

Financiering

ZonMw Expertisefunctie Zintuiglijk Gehandicapten

Periode

2023-2024

Prevalentie en risicoprofiel posttraumatische stress

Waarom doen we dit onderzoek?

Het meemaken van een stressvolle of schokkende gebeurtenis kan ervoor zorgen dat iemand klachten zoals angsten, gespannenheid, slaapproblemen, piekeren en schrikachtigheid ervaart. In de meeste gevallen zijn dit soort klachten van korte duur en gaan ze vanzelf over. Bij enkelen blijven deze klachten echter langdurig en heftig aanhouden, waarbij mogelijk sprake is van een posttraumatische stressstoornis (PTSS).

Eerder onderzoek laat zien dat mensen met een visuele beperking mogelijk meer risico lopen op het meemaken van een traumatische gebeurtenis, zoals het meemaken van valongelukken, verkeersongelukken of misbruik. De visuele beperking kan er bovendien voor zorgen dat iemand een gebeurtenis als stressvoller ervaart, doordat men het gevaar minder goed kan zien aankomen, de situatie moeilijker overziet, en meer moeite heeft om adequaat te reageren op de situatie. Er zijn voorzichtige aanwijzingen dat PTSS vaker voorkomt bij mensen met een visuele beperking en dat bepaalde risicofactoren hier een rol in spelen, maar er is nog onvoldoende bewijs om hier sluitende uitspraken over te doen.

Wat is het doel?

  1. Het bepalen van de prevalentie van posttraumatische stress (stoornis) bij volwassenen met een visuele beperking in vergelijking met goedziende leeftijdsgenoten;
  2. Het bepalen van de relatie tussen het hebben van een visuele beperking en het ervaren van posttraumatische stress;
  3. Het bepalen van risicofactoren die ervoor zorgen dat mensen met een visuele beperking posttraumatische stress ervaren, en of deze vergelijkbaar zijn voor mensen zonder visuele beperking.

Hoe voeren we het uit?

Om de doelen te bereiken wordt een cross-sectionele cohortstudie uitgevoerd waarbij gebruik gemaakt wordt van data van de Longutidinal Aging Study Amsterdam (LASA; zie https://www.lasa-vu.nl). In deze langlopende populatie-gebaseerde cohortstudie zijn tijdens de vierde meetcyclus (2001 – 2002) bij 1474 volwassenen tussen de 55 en 85 jaar gegevens uitgevraagd over de visus, het ervaren van posttraumatische stress en potentiële risicofactoren.

Meer informatie

Meer informatie over dit onderzoek is te vinden via de website van de Robert Coppes Stichting