Effect intramurale revalidatie

Promotie onderzoek

Maaike Langelaan, bewegingswetenschapper, heeft onderzoek gedaan naar kwaliteit van leven van volwassenen met een visuele beperking als effect van intramurale revalidatie bij Koninklijke Visio – Het Loo Erf. Zij promoveerde in 2007 bij de Faculteit Geneeskunde van de VU.

Onderzoeker

Maaike Langelaan

Positie

Onderzoeker

Financiering
Periode

2003-2007

Samenvatting proefschrift

Kwaliteit van leven van volwassenen met een visuele beperking

Een belangrijke doelstelling van dit proefschrift was om de algemene en visus-gerelateerde kwaliteit van leven van volwassen tussen de 18 en 65 jaar met een visuele beperking vast te stellen. De algemene kwaliteit van leven blijkt verminderd te zijn in vergelijking met die in een gezonde populatie. Vergeleken met de kwaliteit van leven van patiënten met andere chronische aandoeningen heeft een visuele beperking meer effect op kwaliteit van leven dan in geval van diabetes mellitus type 2, acuut hartfalen, auditieve beperkingen, en minder effect dan bij CVA, multiple sclerose, chronisch vermoeidheidssyndroom, een depressieve stoornis en andere ernstige psychiatrische aandoening. Om de visus-gerelateerde kwaliteit van leven te bepalen hebben we een van de meest gebruikte vragenlijsten, de VFQ-25, opnieuw geëvalueerd op psychometrische eigenschappen. Hoewel onze resultaten met betrekking tot deze evaluatie nog moeten worden bevestigd en aanvullende analyses moeten worden uitgevoerd, kunnen we stellen dat de nieuwe factorstructuur van de VFQ−25 een beter alternatief is dan de originele structuur.

Een ander centraal thema in dit proefschrift waren de betrouwbaarheid en validiteit van de Functional Field Score (FFS) als onderdeel van de Functional Vision Score (FVS); de betrouwbaarheid en overeenstemming tussen de beoordelaars van de FFS blijken voldoende te zijn. De FFS die correspondeert met Goldmann stimulus III−4e kan worden geschat met behulp van de FFS die correspondeert met Goldmann stimulus V−4e door 19.25 punten van deze laatste score af te trekken. De overschatting van de FFS als gevolg van het gebruik van een grotere stimulus leidt tot een aanmerkelijk hogere FVS. Dit kan grote gevolgen hebben voor de hoogte van een (arbeidsongeschiktheids- of letselschade-) uitkering. Daarom hebben we aanbevolen om de berekening van de FVS op dit punt in de volgende editie van de AMA-guides aan te passen.

Tot slot hebben we aangetoond dat bewijs met betrekking tot verbetering in kwaliteit van leven als uitkomst van revalidatieprogramma’s erg schaars is. Het systematische literatuuroverzicht in Hoofdstuk 4 laat enig bewijs zien voor de effectiviteit van onderdelen van revalidatieprogramma’s. In dit proefschrift worden de eerste resultaten gepresenteerd van lange-termijn uitkomsten naar kwaliteit van leven bij volwassen tussen de 18 en 65 jaar. Over het algemeen blijken de veranderingen in kwaliteit van leven klein te zijn. De revalidatieprogramma’s zouden meer op de individuele behoeften kunnen worden toegesneden. Leeftijd, FVS en tijdstip van ontstaan van de visuele beperking waren voorspellers van een verandering in kwaliteit van leven. Deze voorspellers kunnen worden gebruikt om de revalidatieprogramma’s aan te passen. Deze informatie kan ook in de
toekomst behulpzaam zijn bij het verwijzen van specifieke groepen patiënten. In de huidige situatie, kunnen de in dit proefschrift gepresenteerde richtlijnen en aanbevelingen voor verwijzing, die gebaseerd zijn op het best beschikbare bewijs, gebruikt worden voor de verwijzing naar hulpverleners en instellingen voor revalidatie van mensen met een visuele beperking.

Verschenen publicaties

  1. Proefschrift: M. Langelaan. Quality of Life of Visually Impaired Working Age Adults.
  2. Langelaan, M., de Boer, M. R., van Nispen, R. M. A., Wouters, B., Moll, A. C., & van Rens, G. H. M. B. (2009). Change in quality of life after rehabilitation: prognostic factors for visually impaired adults. International Journal of Rehabilitation Research32(1), 12-19. https://doi.org/10.1097/MRR.0b013e3283063503
  3. Langelaan, M., Van Nispen, R. M. A., Knol, D. L., Moll, A. C., De Boer, M. R., Wouters, B., & Van Rens, G. H. M. B. (2007). Visual functioning questionnaire: Reevaluation of psychometric properties for a group of working-age adults. Optometry and Vision Science84(8), 775-784. https://doi.org/10.1097/OPX.0b013e3181334b98
  4. Langelaan, M., De Boer, M. R., Van Nispen, R. M. A., Wouters, B., Moll, A. C., & Van Rens, G. H. M. B. (2007). Impact of visual impairment on quality of life: A comparison with quality of life in the general population and with other chronic conditions. Ophthalmic Epidemiology14(3), 119-126. https://doi.org/10.1080/09286580601139212
  5. De Boer, M. R., Langelaan, M., Jansonius, N. M., & Van Rens, G. H. M. B. (2005). Evidence-based guidelines on the referral of visually impaired persons to low vision services. European Journal of Ophthalmology15(3), 400-406.
  6. De Boer, M. R., Langelaan, M., Jansonius, N. M., & van Rens, G. H. (2005). Referral for rehabilitation in case of permanent visual handicap; guideline of the Dutch Society of Ophthalmology. Nederlands tijdschrift voor geneeskunde149(27), 1502-1504.
  7. Langelaan, M., Wouters, B., Moll, A. C., de Boer, M. R., & van Rens, G. H. (2005). Intra‐and interrater agreement and reliability of the Functional Field Score. Ophthalmic and Physiological Optics25(2), 136-142.
  8. Langelaan, M., Wouters, B., Moll, A. C., de Boer, M. R., & van Rens, G. H. (2006). Functional field score: the effect of using a Goldmann V-4e isopter instead of a Goldmann III-4e isopter. Investigative ophthalmology & visual science47(5), 1817-1823.

 

Promotores

Prof.dr. Ger H.M.B. van Rens, Prof.dr. Peter J. Ringens, Dr. Annette C. Moll, Dr. Michiel R. de Boer