Eenzaamheid in Zicht: dimensies van eenzaamheid bij volwassenen met een visuele beperking

Waarom doen we deze studie?

Eenzaamheid is een groot probleem in Nederland en is in de afgelopen 10 jaar enorm toegenomen. In 2022 gaf de helft van de volwassenen aan zich eenzaam te voelen, waarvan 34% zich matig eenzaam voelde en 14% ernstig eenzaam. Uit eerder onderzoek (2005 en 2011) onder ouderen met een visuele beperking bleek dat de helft van de doelgroep een hoge mate van eenzaamheid ervaarde. Eenzaamheid is echter op te delen in drie vormen van eenzaamheid: sociale, emotionele en existentiële eenzaamheid. Er is nog weinig bekend over deze verschillende vormen van eenzaamheid in de bredere groep volwassenen met een visuele beperking. Met deze inzichten beogen we de gevoelens van eenzaamheid te verminderen en het algemene welzijn van volwassenen met een visuele beperking te verbeteren.

Wat is het doel?

1. Bepalen hoe vaak sociale, emotionele en existentiële eenzaamheid voorkomen bij volwassenen met een visuele beperking.

1. Bepalen welke factoren samenhangen met sociale, emotionele en existentiële eenzaamheid bij volwassenen met een visuele beperking.
2. Inzicht verkrijgen in hoe volwassenen met een visuele beperking sociale, emotionele en existentiële eenzaamheid en de bijbehorende factoren ervaren.
3. In kaart brengen welke interventies er al bestaan voor sociale, emotionele en/of existentiële eenzaamheid en welke een meerwaarde kunnen hebben voor volwassenen met een visuele beperking.

Hoe voeren we het onderzoek uit?
In dit onderzoek worden bij volwassenen met een visuele beperking digitale vragenlijsten (n=300) en interviews (n=15 tot 20) afgenomen om informatie rondom eenzaamheid te verzamelen. Daarnaast wordt op basis van literatuuronderzoek een inventarisatie en beoordeling van bestaande interventies rondom eenzaamheid gemaakt.

Informatie
Meer informatie over dit onderzoek is te vinden op de website van de Robert Coppes Stichting. Eenzaamheid in zicht | Robert Coppes Stichting